ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΩΣ ΣΥΝΤΑΞΙΜΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΟΔΕΥΣΑΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΗΜΙΣΥ ...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΩΣ ΣΥΝΤΑΞΙΜΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΟΔΕΥΣΑΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΤΟ ΕΤΕΡΟΝ ΗΜΙΣΥ
Μία μεγάλη αδικία συντελείται σε βάρος των συζύγων των στρατιωτικών που είναι επίσης στρατιωτικοί και αναγκάστηκαν να τους/τις ακολουθήσουν στο εξωτερικό όπου μετατέθηκαν, για λόγους... κυρίως οικογενειακής αρχής, λαμβάνοντας άδεια άνευ αποδοχών, αφού, βάσει των νόμων που είναι εν ισχύ...
οι ημέρες αυτές άδειας δεν αναγνωρίζονται ως χρόνος προϋπηρεσίας, και συνεπώς δεν υπολογίζονται στα συντάξιμα χρόνια. Οι στρατιωτικοί ζητούν από τους αρμόδιους υπουργούς να ληφθεί μια λύση στο ζήτημα αυτό αναδρομικά, και όχι από τη δημοσίευση του τελευταίου νόμου του 2010.Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Νόμο 3883/2010, ο «στρατιωτικός με σύζυγο που είναι στρατιωτικός και υπηρετεί στο εξωτερικό δύναται να υποβάλει αναφορά μετάθεσής του, για συνυπηρέτηση σε υπηρεσία του υπ. Εθν. Άμυνας που βρίσκεται στο εξωτερικό στην ίδια πόλη με την αρχή που υπηρετεί. [...] Οι μετατιθέμενοι στρατιωτικοί δεν λαμβάνουν επιμίσθιο ή επίδομα υπηρεσίας αλλοδαπής, αλλά μόνο τις αποδοχές εσωτερικού. Ο χρόνος της μετάθεσης λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας».
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, και βάσει του Νόμου 2913/1992, η «πραγματική συντάξιμη υπηρεσία είναι όλος ο χρόνος που διανύεται στις θέσεις με υπαλληλική ιδιότητα και λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της σύνταξης, με την προϋπόθεση ότι καταβλήθηκαν οι προβλεπόμενες εισφορές. Συντάξιμη λογίζεται και κάθε υπηρεσία που έχει παρασχεθεί στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ και τα άλλα ΝΠΔΔ με οποιαδήποτε σχέση, [...] με την προϋπόθεση καταβολής της προβλεπόμενης από το Άρθρο 17 εισφοράς». Συγκεκριμένα, για τους στρατιωτικούς ισχύει πως «πραγματική συντάξιμη υπηρεσία είναι όλος ο χρόνος που διανύεται με στρατιωτική ιδιότητα, καθώς και ο χρόνος φοίτησης στις παραγωγικές σχολές, εφόσον καταβλήθηκαν οι προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές». Ένας τρίτος νόμος, ο 2913/2001, έρχεται να περιπλέξει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, αφού ορίζει ότι «στρατιωτικός των Ενόπλων Δυνάμεων, που ο ή η σύζυγός του είναι στρατιωτικός οποιουδήποτε κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων ή ανήκει στα Σώματα Ασφαλείας ή υπάλληλος του ευρύτερου δημόσιου τομέα και υπηρετεί στο εξωτερικό, δικαιούται να ζητήσει άδεια χωρίς αποδοχές, συνολικής διάρκειας μέχρι τριών (3) ετών.
»Ο χρόνος της άδειας δεν υπολογίζεται προς συμπλήρωση χρόνου πραγματικής υπηρεσίας, χρόνου διοίκησης και συντάξιμης υπηρεσίας, που απαιτείται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για την προαγωγική ή μισθολογική εξέλιξη του στρατιωτικού. Οι στρατιωτικοί που βρίσκονται σε άδεια χωρίς αποδοχές υπάγονται στις Διευθύνσεις Προσωπικού των Κλάδων τους και εξακολουθούν να διέπονται από τις οικείες διατάξεις και τους ισχύοντες στρατιωτικούς κανονισμούς. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται αναλογικά και για το στρατιωτικό προσωπικό του Λιμενικού».
Από την παράθεση των ως άνω νομοθετημάτων γίνεται απολύτως αντιληπτό ότι ο σχετικός τελευταίος νόμος, σε σχέση με τον πρώτο όμοιο, είχε στους/στις στρατιωτικούς που έλαβαν άδεια άνευ αποδοχών εξωτερικού, προκειμένου να ακολουθήσουν τους/τις συζύγους τους στρατιωτικούς στο εξωτερικό, συνέπειες που έγκεινται στη μη δυνατότητα αναγνώρισης του χρόνου αυτής της αδείας άνευ αποδοχών, με την καταβολή των σχετικών ασφαλιστικών εισφορών, με αποτέλεσμα να μην υπολογίζεται ο υπόψη χρόνος ως συντάξιμος και να μην προσμετράται ως χρόνος προϋπηρεσίας.
Τις ως άνω συνέπειες ήρθε να θεραπεύσει ο νομοθέτης με τον Νόμο 3883/2010, αλλά για το προσωπικό που μετακινήθηκε στο εξωτερικό μετά τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ και όχι αναδρομικά. Οι στρατιωτικοί θεωρούν ότι πρέπει να αναληφθεί από την πλευρά των υπουργών νομοθετική πρωτοβουλία.
(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 24/04/2015 – Σ.Λ.)
